Saat yirmi çift sıfır bir pazar akşamı
Duyduğum ses annemin bana fısıldadıkları
Hoşgeldin dünyaya sevgili oğlum
Ne sancılar çektirip bana en sonunda doğdun
Sonra kapıda bi adam göründü dediler bu baban
Öyle bi sarıldıki bana hiç aratmadı anam
İşsiz bi adammış doğduğum o yıl
Babam aslında bir işi varmış ülkeyi kurtaran adam
Malumunuz seksenbeş darbe sonrası
Babamın herkes kadar dolu değildi kasası
Biraz dert doluydu yüzü elinde sigarası
Kısa samsun içerdi çünkü devrimin markası
Sonra bi eve getirdiler beni kırık dökük ama
Öyle mutluydukki inan istemezdik lüks bina
Evde yaşlı bir kadın babaanne diyorlar adına
Ben hayata merhaba derken o diyordu elveda
Ben ilk yürümeye başladığımda annem vardı yanımda
Koşmayı öğretti babam hayatın maratonunda
Kaç madalya kazandım şeref turnuvasında
Kaç insana şahit oldum yenilirken hırslarına
Her yaşlandığında babam ben biraz büyüdüm
Her doğum günümde hayatı bir mumla söndürdüm
Ben mutluluk sobasında yanan bir kömürdüm
Köz oldum ben istemeden aslında yazı düşürdüm
Hayat bi sigara molası kadar kısaydı aslında
Ben izmaritine kadar içtim hayatı şu genç yaşımda
Erkeklik sanırdım içmeyi sigara aslında
Müptela kadar acizmişim bir dumana
Şimdi şöyle bakıyorumda çok şey değişmiş
Eskiden dost dediklerim düşmanımla sevişmiş
Onlar şu dünyaya bir çocuk getirmiş
Ve adı kahpelik olsun diye yeminler edilmiş
Ben bi gönül dilencisi hayat kaldırımında
Sen bir sokak şairi mutluluk satırlarında
