Abdülhak Şinasi Hisar (d. 14 Mart 1887, İstanbul – ö. 03 Mayıs 1963, İstanbul) Yazar.
Abdülhak Şinasi Hisar, 1887’de İstanbul’da hayata merhaba dedi. 3 Mayıs 1963’te İstanbul’da yaşamını yitirdi. Romancı. Türkiye’de ilk edebiyat dergilerinden 1882-1883’te gösterilen Gömü-i Evrak’ın yayıncısı, öykü ve eleştiri yazarı Mahmud Celaleddin Bey’in oğlu. Babası ona hayranlık duyduğu iki ozan Şinasi ile Abdülhak Hamit Tarhan‘ın adlarını verdi.
Çocukluğu Rumelihisarı, Büyükada ve Çamlıca’daki konaklarda geçti. Mürebbiyelerinden Fransızca öğrendi. Tevfik Fikret‘ten Türkçe dersleri aldı. 1905’te Mekteb-i Sultani’yi (Galatasaray Lisesi) tamamlamış oldu. 1905-1908 içinde Paris’te Siyasal Bilgiler Yüksekokulu’nda tahsil gördü.
Jön Türk hareketine katıldı. 2’nci Meşrutiyet’in (1908) ilanından sonrasında İstanbul’a döndü. 1909’da bir Fransız şirketine işyar olarak girdi. 1924’te Reji İdaresi’nde çalışmaya başladı. Balkan Birliği Cemiyeti Genel Sekreterliği yapmış oldu. 1945’te Internasyonal Sulh Kongresi’ne katılmak suretiyle ABD’ye gitti. 1984’ten sonrasında ölümüne değin devamlı İstanbul’da kaldı.
Edebî Kişiliği
1921’den sonrasında “Dergâh” dergisinde “Kitaplar ve Muharrirler” başlığıyla yazdığı eleştirilerle adını duyurdu. Yarın, İleri ve Uygarlık dergilerinde şiirleri, eleştirileri gösterildi. Cumhuriyet’ten sonrasında Ağaç, Türk Yurdu, Ideal ve Varlık dergileriyle, Milliyet ve Dünya gazetelerinde yazdı.
İlk romanı “Fahim Bey ve Biz” 1942 Cumhuriyet Halk Partisi yarışmasında üçüncülük ödülü aldı. Bu yapıt eleştirmenler tarafınca “akıcı bir dil ve yetkin bir üslupla kaleme alınmış” diye değerlendirildi.
Romanlarında Rumelihisarı, Büyükada, Çamlıca üçgeninde zengin, gününü gün eden, sorunsuz insanların yaşamlarını yansıttı. Bu çevrelerin dışındaki yaşamı rahat ve aşağı buldu.
Fransız edebiyatçılardan etkilendi. Kahramanlarının hepsini dengesiz, gariplikleri olan, içine kapanık, başarısız ve hayalleriyle avunan kişiler olarak kurguladı. Olaylardan oldukca kahramanlarının duygu ve düşüncelerine öncelik verdi. Şiirsel bir dil ve örneksiz bir teknik kullandı.
Abdülhak Şinasi Hisar’ın Eserleri
ROMAN:
- Fahim Bey ve Biz (1941)
- Çamlıca’daki Eniştemiz (1944)
- Ali Nizami Bey’in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952)
ANI VE DENEME:
- Boğaziçi Mehtapları (1943)
- Boğaziçi Yalıları (1954)
- Geçmiş Vakit Köşkleri (1956)
İNCELEME-ANTOLOJİ:
- İstanbul ve Pierre Loti (1958)
- Yahya Kemal’e Veda (1959)
- Ahmet Haşim’in Şiiri ve Yaşamı (1963)
- Aşk İmiş Her Ne Var Alemde (1955, seçki)
- Geçmiş Vakit Fıkraları (1958, seçki)
