Boileau (-Despreaux), Nicolas (D: 01 Kasım 1636, Paris, Fransa – Ö: 13 Mart 1711, Paris, Fransa) Fransız ve İngiliz edebiyatında klasisizmin benimsenmesinde mühim rol oynamış Fransız ozan ve edebiyat eleştirmeni.
Boileau, bir devlet memurunun erkek evladıdır. College d’Harcourt’da başarı göstermiş bir tahsil yapmış oldu. Tanınmış bir edebiyatçı olan ağabeyi, onu yazarlığa atılması için destekledi.
Boileau’nun ilk yazdıkları, hususi toplantılarda arkadaşlarına okumuş olduğu ve meşhur kişileri hedef alan yergilerdi (1658). Bir yayımcının bu tarz şeyleri ele geçirip 1666’da yayımlamasından sonrasında Boileau yergileri yumuşatarak kendi adıyla tekrardan bastırdı (1666). Bir yıl sonrasında, ileri gelen iki din adamının bir kilisede kürsünün nereye konması gerektiği mevzusunda çekişmesini anlattığı, alaylı kahramanlık destanlarının en başarılılarından kabul edilen Le Lutrin’i (Kürsü) yazdı.
1674’te, klasik şiir yazımının kurallarını belirlediği L’Art Poetique (Şiir Sanatı) adlı manzum didaktik yapıtını yayımladı. Bu kitap o dönemde, klasik edebiyat ilkelerinin eksiksiz bir elkitabı olarak oldukça mühim bulunmuş oldu. İngiliz Augustus süreci şairleri Dr, Johnson John Dry’den ve Alexandre Pope’u mühim seviyede etkileyen L ‘cırt Poetique’in günümüzdeki kıymeti daha oldukça, o devrin edebiyat tartışmalarının anlaşılmasına destek olmasındadır.
Boileau 1677’de kraliyet tarih yazıcılığına atanınca, 15 yıl süresince edebiyat çekişmelerinden uzak durdu, 1684’te Academie Française’e seçildi.
1692’de edebiyat dünyasında klasik-modern tartışması çıkmış olduğu süre Boileau yine tartışmacı kimliğine döndü. Bayanların “modernler”i desteklediğini görünce Contre les femmes’ı (Bayanlara Karşı; 1694’te Satire X adıyla yayımlandı), arkasından da Sur l’amour de Dieu (Tanrı Sevgisi Üzerine; 1698’de Epitre XII adıyla yayımlandı) adlı mühim yapıtını yazdı. Boileau, uzun süre zannedildiği şeklinde, klasik tiyatro ve şiirin kurallarını ortaya koyan şahıs değildir. O yalnızca, kendinden önceki Fransız yazarların geliştirdiği kuralları daha çarpıcı, daha canlı terimlerle ifade etmiştir.
Ek olarak Longinus’un olduğu kabul edilen klasik edebiyat eleştirisi kitabı Peri hypsous’u (Yücelik Üstüne) Fransızcaya çevirmiş, yapıt duygusal dönem estetiğinin ana kaynaklarından biri haline gelmiştir.
Dünya Edebiyatı
